Hayatgroup

گمانم شمایی که این جملهها را میخوانی احتمالاً جزو آخرین بازماندههایی باشی که یادش میآید ماها یک روز توی خانههایمان چیزی داشتیم به اسم حیاط. حیاطهای درندشت و باصفا، حیاطهای نقلی و جمعوجور، حیاطهای زیرزمیندار و قدیمی؛ حیاطهایی که هر چیزی هم که نداشت، باز همه را دور هم جمع میکرد و محال بود کسی دلش بیاید ازش دل بکند. الان ولی اوضاع یککمی فرق کرده. بچههای ما بیشترشان از روزی که چشم باز میکنند توی آپارتمانهای فسقلی، آسانسورهای آهنی و اتاقهای قوطیکبریتی قد میکشند؛ کودکیشان از پشت تلویزیون و پای تبلت و اسکرین موبایلهای آخرینمدل بازیگوشتر نمیشود. حیاطِ ما، حیاط خانهٔ شماست. مربیها و تسهیلگرهای حیاط اینجا کنار شما و کودکتان هستند. کودک شما، که میتواند باغچهٔ اختصاصی خودش را داشته باشد، دورش پرچین بکشد، به سلیقهٔ خودش چیزهایی که دوست دارد را تویش بکارد، تزئینش کند، از سبک بقیهٔ بچهها الهام بگیرد و دربارهٔ کارش با آنها گفتوگو کند. کودکِ شما که میتواند برود توی باغ حیوانات و دور غازها بچرخد، پشمهای نرم یک گوسفند را نوازش کند و سگ نگهبانمان را از نزدیک ببیند. میتواند تخمِ مرغها را جمع کند و دنبال خروسها بدود یا با ماهیهای استخر بازی کند؛ زنبورها و کندوهای خوشرنگشان را ورانداز کند و دربارهٔ زندگیشان از نزدیک و بیواسطه، چیزهای تازهای یاد بگیرد. میتواند توی کارگاه آشپزی ساعتها با خیال راحت زیر نظر تسهیلگرهای حیاط، چیزهای مختلف را با هم ترکیب کند و خلاقیتش را برای رسیدن به یک دستور پخت جدید محک بزند؛ یا با مربیهای کارچوبا، هر چیزی که اراده میکند را از دل یک تکه چوبِ بیشکل به دنیا بیاورد. میتواند گیاهی که دوست دارد را توی گلخانهٔ حیاط بکارد؛ هر روز بهش سر بزند، آبش بدهد، مراقبش باشد و آرامآرام منتظر قد کشیدنش باشد. حیاط ما حیاط شما هم هست؛ هر وقت میلتان کشید میتوانید توی خانهٔ نفیسا نفسی چاق کنید، کتاب بخوانید و البته از خودتان پذیرایی کنید. راستی، بچههای تیم مادیار و نشستهای تخصصیشان، در آلاچیقِ حیاط همراه مادر، پدر، مربیهای کودک و هر کس دیگری است که برای بیشتر کردن دانش و نگرش و مهارتش دربارهٔ دنیای پر از شگفتیِ کودکی دغدغه دارد.