سندیکای بیمهگران ایران یکی از قدیمیترین اتحادیههایی است که در ایران وجود دارد و همچنان به کارش ادامه میدهد. برای اولین بار نظامنامه سندیکا در ۱۶ ماده و در سال ۱۳۱۶ به تصویب وزارت تجارت رسید. طبق مصوبه مذکور تمامی شرکتهای بیمهای داخلی و خارجی اجبارا عضو سندیکا شدند. این موضوع در سال ۱۳۵۰ در قانون "تاسیس بیمه مرکزی و بیمهگری" با تصویب مجلس شورای ملی رسمیت یافت. هدف اصلی از ایجاد سندیکا، ایجاد وحدت رویه و تعیین استانداردهای فعالیت و هماهنگی در انجام عملیات بیمهگری و شور در کلیه امور بیمهای بود. البته این امر از زمان تصویب سندیکا تا اجرایی شدن آن مدتها طول کشید و نهایتا در سال ۱۳۴۲ اساسنامه آن به تصویب رسید. بر مبنای اولین اساسنامه مدیرعامل شرکتسهامی بیمه ایران، و در غیاب وی قائم مقامش، ریاست سندیکا را برعهده داشتند. از اولین اقدامات سندیکا ایجاد تعرفه مشخص برای سه دسته بیمههای آتشسوزی، باربری و اتومبیل و تعیین کارمزد واسطههای بیمه بدون طبقهبندی و تعیین حدود وظایف بود. اساسنامه سندیکا تا به امروز بارها تغییر یافته است و که آخرین نسخه آن در تاریخ ۱۳۸۳/۰۴/۰۹ تصویب شد و جایگزین نسخه سال ۱۳۵۱ گردید. در حال حاضر ۲۶ شرکت بیمه عضو سندیکا هستند.