De Vlaamse Volksbeweging (VVB) is een partijonafhankelijke Vlaamsgezinde denktank en pressiegroep (in België: drukkingsgroep). Sinds 1991 ijvert de VVB voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen en behoort dus tot de Vlaams-nationalistische stroming binnen de Vlaamse Beweging. De VVB houdt er goede contacten op na met de meeste Vlaamse politieke partijen en is de drijvende kracht achter het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen. De VVB ontstond in 1956 als onafhankelijke en pluralistische pressiegroep onder voorzitterschap van Maurits Coppieters. Op een VVB-congres in 1962 lanceerde toenmalig politiek secretaris Wilfried Martens voor het toen nog unitaire België de idee van een unionistisch federalisme. De VVB is met ongeveer 5000 leden een van de kleinere maatschappelijk-culturele verenigingen in Vlaanderen. De Vlaamse Volksbeweging heeft een negentigtal lokale afdelingen, een maandblad Grondvest, enkele e-zines en specifieke werkgroepen. De VVB is officieel erkend en bijgevolg ook gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap als socio-culturele vereniging. Haar missie luidt als volgt: “De VVB streeft naar de maatschappelijke, culturele en politieke ontvoogding van Vlaanderen tot een onafhankelijke staat in Europa en speelt daarbij een proactieve voortrekkersrol bij het behartigen van de Vlaamse belangen. Als niet-partijpolitieke, pluralistische vereniging wil ze daarom via socioculturele weg de brede publieke opinie bij dat streven betrekken en aanzetten tot actieve inzet in het democratische besluitvormingsproces.” De VVB is mede-oprichter van EPI (European Partnership for Independence) en ICEC (International Commission of European Citizens).